ایرانiran

اب زندگی بخش است.پس بیاید چون اب روان .پاک وزلال باشیم، بیاید زندگی بخش باشیم وبخشنده بیاید پل باشیم نه سیلاب ،بیاید نردبان ترقی باشیم.جانم فدای ایران با سلام.امید دارم اگر برای چند لحضه ناخوداگاه به طرف ما معطوف شدید بهترین از نظر شما باشیم.انتقادات پیشنهادات شما اینه راه ما خواهد بود.منتظر دیدار مجددشما نظرات خوانندگان بازگو کننده دیدگاه ونظر من نیست.همه نظرات بدون سانسور تاید وشرخواهد شد.نظر وپست نویسندگان وبلاگ صرفا بیان مدیر وبلاگ نخواهد بود.با احترام صلاح سعدالاهی/salah sahdolahi

۱۳۹۱ بهمن ۲۲, یکشنبه

زنگ تفریح

نقطه اشتراکی که بین تموم دختــــــرا وجود داره این جمله ست ؛ . . . . . . . . . . . . " حـــــالا من چـــــی بپــوشـــــــــ م؟! " درمان هم ندااااااارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

Salah

ثانیه ها جان می سپارند در چشمان خیره ام نمی دانم ! شاید روزی چشم از این جاده بردارم به هر حال لذتی که در انتظار هست در رسیدن نیست و مرا همین بس که امروز مال من است + هیچ چیزی نداشت ولی ی چیزی داشت که کسی نداشت ! + امروز که از کنارش می گذشتم هنوز هم جای زخمی که در وجودم به جا گذاشته بود می سوخت اشک هایم ناگاه جاری شد . . . شاید بی اختیار ! + من ، زندگیم ، ظرف یکسال چقدر عوض شدیم + این روز ها حس نوشتن نیست "

جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۱ بهمن ۲۲, یکشنبه

زنگ تفریح

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر