گفتمش همدم شبهایم کو

گفتمش همدم شبهایم کو؟ تاری از زلف سیاهش را داد گفتمش بی تو چه می باید کرد؟ عکس رخساره ی ماهش را داد وقت رفتن همه را می بوسید به مناز دور نگاهش را داد یادگاری به همه داد و به من انتظار سر راهش را داد